زمینه و هدف: دانش و فناوری در الگوهای نوین توسعه کشاورزی، از جایگاه مهمی در رشد و توسعه کشاورزی پایدار برخوردار است و از این الگوها تحت عنوان کشاورزی علمی، کشاورزی مبتنی بر دانش و فناوری یاد می‌شوند. با توجه به شکل‌گیری و توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان در چند سال گذشته، به نظر می‌رسد ارزیابی این شرکت‌ها از ابعاد مختلف بخصوص از لحاظ کارایی می‌تواند علاوه بر تصویرگری کنونی بنگاه‌ها، پیام‌های لازم را برای طراحی مسیر آتی حرکت آن‌ها به برنامه‌ریزان این عرصه ارائه دهد تا با شتاب بیشتر و در مسیری بهتر به اهداف ترسیم‌شده برای آن دست یابند. با توجه به این مهم هدف مطالعه حاضر اندازه­گیری کارایی شرکت‌های دانش‌بنیان بخش کشاورزی در استان خراسان رضوی می­باشد.
روش پژوهش: در این مطالعه برای محاسبه میزان کارایی شرکت‌ها دانش‌بنیان و فناور در اشتغال‌زایی از روش تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) و مدل بازدهی متغیر نسبت به مقیاس (VRS) استفاده‌شده است. در این پژوهش مدل تحلیل پوششیDEA استفاده‌شده به دو صورت ستاده محور و نهاده محور با استفاده از نرم‌افزار دیپ محاسبه‌شده است.
نتیجه ­گیری: در مدل ستاده گرا 63 درصد شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوری کارایی بین 80 الی 100 می­باشد بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که شرکت‌ها دانش‌بنیان و فناوری کشاورزی در مبحث اشتغال‌زایی به‌صورت مطلوبی عمل کرده‌­ و میزان کارایی 8 درصد از شرکت‌ها بین 40 الی 60 می‌باشد.