دوره 1، شماره 1 - ( 3-1400 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 24-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (1832 مشاهده)
بررسی نمایه رقابت‌پذیری جهانی نشان می‌دهد که متأسفانه اقتصاد ایران وضعیت شایسته‌ای از این منظر ندارد و سیاست مناسبی نیز برای بهبود آن اتخاذ نشده است. به نظر می‌رسد شکل‌گیری اکوسیستم‌های ملی دانش و دانش بنیان نقش مهمی در این رابطه داشته باشند. بنابراین، هدف مقاله حاضر تحلیل تأثیر اکوسیستم ملی دانش بر رقابت پذیری کشورها و ارائه راهکار سیاستی برای بهبود رقابت‌پذیری اقتصاد ایران است. در این راستا، با پیروی از رویکرد اکوسیستم توسعه دانش بنیان، اکوسیستم ملی دانش به عنوان چارچوب مفهومی مطرح، و مدل تحلیلی مقاله ارائه شده‌است؛ سپس، مدل تحلیلی یادشده با استفاده از داده‌های‌پنل کشورها (کشور-سال) و تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری، برآورد شده‌است. از این رو، پژوهش حاضر یک مطالعه کمی کاربردی است که با رویکرد توصیفی انجام شده‌است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهندکه تولید، جذب، توزیع و ترویج دانش، به عنوان چهار فرآیندکلیدی اکوسیستم ملی دانش، در تعامل با قابلیت‌ها و ظرفیت‌های آن، که در یک زیست بوم مناسب شکل می گیرند، سازه‌های رقابت‌پذیری ملی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. بنابراین، به دولت پیشنهاد می‌شود به ساخت «اکوسیستم‌های دانش و دانش بنیان» در سطوح محلی، منطقه‌ای و ملی همت گمارد. چون، تنها از این طریق است که می توان دانش و دانشگاه ها را در خدمت رقابت پذیری ملی قرارداد.
واژه‌های کلیدی: اکوسیستم ملی دانش، اکوسیستم ملی دانش بنیان، اکوسیستم های دانشگاه محور، مزیت رقابتی، رقابت پذیری.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |