در هر دوره ی زمانی، دانشگاه اقتضائات ویژه ای را در برداشته است. قرون وسطی دانشگاه آموزشی خود را داشت که تحکیم و تثبیت حقایق عمومی و تعلیم آن به راهبران آینده جامعه هدف اصلی بود. در دوره خردگرایی مدرنیست، خلق دانش دومین هدف دانشگاهی شد و دانشمندان پژوهشی طبقه جدید نخبگان شدند. ساده سازی و تخصص گرایی حقایق عمومی را به تأیید پذیری و راستی آزمایی تجربی و منطقی نظریه ها و فرضیه های علمی تقلیل داد. در حال حاضر، دوران جدیدی آغاز شده که آن را عصر دیجیتال می نامند. چنین عصری به دانشگاه نسل سوم با تأکید بر انتقال توانمندی ها به جامعه نیاز خواهد داشت. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تبیین الگویی برای تحول و بازآفرینی دانشگاه برای پیاده سازی ایده دانشگاه نسل سوم بنانهاده شده است. تحقیق حاضر سعی دارد با بهره مندی از روش مطالعه اسنادی با استفاده از روش تحلیل مضمون به مطالعه اسناد علمی پیرامون موضوع هدف بپردازد؛ لذا با به کارگیری روش نمونه گیری نظری تعداد ۲۹ منبع اسنادی انتخاب گردید. یافته ‏های پژوهش ۱۵۴ کدواحد فکر را در قالب ۹ مضمون اصلی نتایج عملکردی، رهبری، استراژی، حکمرانی، فرهنگ، ساختار، منابع، روابط و فرایندهای دانشگاه نسل سوم طبقه بندی می‏کند.